Ücretsiz Danışmanlık
Pencereden dışarı bakar gibi, oturup kendi içini izlesen ya keşke. O geniş boşluğu ve o boşluğu doldurmak için içine dizdiğin onlarca anlamsız şeyi. Üst üste tıkıştırıp durdun hepsini . Peki hangisi doldurdu boşluklarını ?
Eksiği bulabilmek için o kadar çok şeye saldırdın ki, artık doğru parçanın yerini bile göremiyorsun.
İçindeki o boşluğu doldurmaya uğraşırken kendini tüketmeye, sen tükendikçe de boşluğu büyütmeye başladın.
Öyle uzun zamandır arıyorsun ki onu, ne aradığını bile unuttun sonunda. Hayatın hayaletler çöplüğü gibi oldu, her köşede bir maktulün. Yetişmeye çalışırken adını bile bilmediğin bir yere vardın. Her şeyi, herkesi hep geride bıraktın. Daha doğrusu öyle olduğunu sandın.
Aslında bıraktığın kendindi.
İçe bakış, gerçeğe bakıştır. Kendi içine düşmedikçe, esas olanı bulamazsın.
Kendi içine, kendi iç ülkene, "kendinden kendine" düş. "O" neyse, seninle, senin en derininde. Korktuğun neyse aradığın da o.
Bırak canın yansın. İnsanın kendi boşluğunda dizlerinin kanaması kadar gerçek bir şey yok bu hayatta.
Her darbe öldürmez, bazısı da iyileştirir. Al eline çekici, parçala o yığını, doğru parçaya yer aç.
Açılmadan bulunmaz denizin en güzel mavisi
Yaşamadan olunmaz büyük adam
Yarının suçu değil dün
Bazen yarıda da kalsa güzeldir yolda olmak
Çünkü batsan da, denizin sularında ölmek güzel her ölümden.
Dolduramıyorsan da en azından ne olduğunu bilirsin. Gez kendi çıkmaz sokaklarında. Belki de en güzel manzara, en dipsiz karanlığında saklıdır. Nazım yalan söylemez, en güzel deniz henüz gidilmemiş olandır.